مواد نگهدارنده رب گوجه چیست ؟ با توجه به اینکه رب پرطرفدارترین چاشنی در سراسر جهان است پس پاسخ این سوال می تواند بسیار مهم باشد. رب گوجه در هر غذایی از خورشت قیمه گرفته تا پیتزا و نیمرو حضور فعال دارد و مهم است که مشخص شود چه مواد نگهدارنده ای در آن استفاده می شود. زیرا بر اساس برخی تحقیقات انجام گرفته مواد نگهدارنده و افزودنی های یک غذا اگر چه عمر آن را افزایش می دهد اما از طرفی می تواند در درازمدت اثرات منفی بر روی کبد داشته باشد.
همانطور که گفته این چاشنی استفاده بسیاری داشته و تقریبا روزی نیست که از آن خورده نشود. از این رو لازم است که مواد نگهدارنده رب گوجه شناسایی شود. چون در اینصورت می توان دید باز تری نسبت به این خوراکی داشته و با علم و آگاهی بیشتری مقدار صحیح مصرف آن را تعیین نمود. همه این مسائل بر می گردد به این که رب خانگی است یا صنعتی. زیرا قطعا پاسخ در هر دو حالت متفاوت خواهد بود.
مواد نگهدارنده رب گوجه های صنعتی
سهم مواد نگهدارنده رب گوجه های صنعتی را می توان بسیار کم برشمرد. زیرا پروسه تولید آنها به گونه ای است که احتیاج کمی به مواد نگهدارنده شیمیایی دارند. برای تولید رب صنعتی ابتدا گوجه های مناسب جدا شده و شسته می شوند. سپس عملیات خرد کردن و آبگیری بر روی آنها انجام می گیرد. در نهایت آب های گوجه تحت حرارت بالا غلیظ می شوند.
اولین ماده نگهدارنده در رب های صنعتی نمک است. این ماده هم رب گوجه را خوش طعم می کند و هم ماندگاری بیشتری به آن می دهد. همچنین موجب می شود رب گوجه کمتر کپک بزند. اما در مورد مقدار نمکی که می توان به عنوان مواد نگهدارنده رب گوجه صنعتی استفاده نمود محدودیت وجود دارد. زیرا نمک زیاد برای بدن مضر است.
در واقع بر اساس استاندارد اعمال شده از سوی ارگان های نظارتی میزان نمک موجود در رب نباید بیشتر از ۱ یا نهایتا ۲ درصد باشد. زیرا ریختن بیشتر از این مقدار، می تواند مصرف رب را برای بسیاری از افراد که بیماری هایی همچون فشارخون، ناراحتی قلبی و… دارند خطرناک سازد. بنابراین نمک خیلی نمی تواند نقش مواد نگهدارنده رب گوجه صنعتی را بازی کند.
در اینجاست که معمولا شرکت های تولید کننده رب گوجه احتمالا روی به افزودن مواد نگهدارنده خواهند آورد. استفاده از مواد نگهدارنده رب گوجه برای آن است که از کپک زدن آن جلوگیری شود. از این رو اگر تولید کننده ای نیز از آنها استفاده کند معمولا درصد خیلی بالایی ندارند و همین موضوع باعث می شود که رب در زمره مواد غذایی پرخطر قرار نگیرد.
البته نوع تولید این محصول نیز سبب می شود که مواد نگهدارنده رب گوجه چندان سهم بالایی در کل آن نداشته باشد. در واقع رب های صنعتی با استفاده از حرارت بالا و سپس دوش آب سرد پاستوریزه می شوند. این فرآیند باعث از بین رفتن بیشتر آلودگی ها و میکروب های رب شده و نحوه پر کردن قوطی ها و جنس آن نیز علت دیگری بر سلامتی رب است. از این رو رب صنعتی خود به خود ماندگاری خوبی نسبت به بسیاری از مواد غذایی کنسروی دارد. اما بهرحال درصد کمی مواد نگهدارنده رب گوجه استفاده می شود تا از کپک زدن آن جلوگیری شود. البته تاثیر این مواد بیشتر تا زمانی است که درب قوطی باز نشده است.
روش های جدید تولید و حذف مواد نگهدارنده رب گوجه های صنعتی
امروزه بسیاری از برندهای تولید کننده رب گوجه فرنگی مدعی هستند که چیزی تحت عنوان مواد نگهدارنده رب گوجه در محصولات آنها وجود ندارد. البته این ادعا بیراه نیست و واقعا می توان با استفاده از تکنولوژی های جدید همان سهم اندک مواد نگهدارنده رب گوجه را نیز حذف نمود. تکنولوژی های پیشرفته در تولید رب باعث می شوند ارزش غذایی آن بیشتر حفظ شود و ماندگاری بیشتری داشته باشد.
خوشبختانه صنایع غذایی در کشور ایران نیز پا به پای دنیا پیشرفت کرده و تولید کنندگان این عرصه آخرین فناوری های روز دنیا را در محصولات خود به کار می برند. هم اکنون بسیاری از برندهای مطرح ایرانی مواد نگهدارنده رب گوجه را کامل حذف نموده و با استفاده از روش های نوین تولید طول عمر آن را افزایش می دهند. البته بی شک در هر عرصه ای افراد متقلب و سودجویی وجود دارند که ممکن است بسیاری از استانداردها را در محصولات خود رعایت نکنند. اما قطعا تعداد آنها نسبت به دیگران انگشت شمار است.
مواد نگهدارنده رب گوجه خانگی
شاید تصور کنید مواد نگهدارنده رب گوجه خانگی یک عنوان غلط است و در این نوع رب دست ساز خبری از مواد نگهدارنده نیست. اما در حقیقت بیشتر تولید کنندگان رب های خانگی بدون آنکه خودشان بدانند از یک نگهدارنده تقریبا مضر، آن هم به مقدار زیاد استفاده می کنند. حتما می پرسید این چه ماده ای است که این چنین فراگیر بوده و به نسبت زیاد از آن در رب های خانگی استفاده می شود.
البته احتمالا تا به حال بسیاری از شما متوجه منظور ما شده باشید. بله درست حدس زدید مواد نگهدارنده رب های خانگی چیزی به جز نمک نیست. رب های خانگی با حرارت های مختلفی تولید شده و عمل پاستوریزاسیون بر روی آنها انجام نمی گیرد. همچنین در ظرف های خالی از هوا و پلمپ نیز نگهداری نمی شوند. بنابراین بسیار آسیب پذیر بوده و حتما نیازمند مواد نگهدارنده هستند.
اما یک کدبانوی خانه برای مواد نگهدارنده رب گوجه خانگی گزینه ای به جز نمک معمولا در دست ندارد. به همین علت است که رب های خانگی نسبت به رب های صنعتی شورتر هستند. به جرات می توان گفت که این نوع رب ها اگرچه نگهدارنده شیمیایی ندارند اما نمک موجود در آنها می تواند بسیار مضر باشد.
نتیجه گیری
بر اساس آنچه که در مورد مواد نگهدارنده رب های خانگی و صنعتی گفته شد می توان نتیجه گرفت که رب های صنعتی سهمی اندک و یا هیچ از این مواد دارند. در رب های خانگی نیز از نمک به عنوان نگهدارنده استفاده می شود. بنابراین به نظر می رسد رب های صنعتی به رب های خانگی ارجحیت دارند.
